Ik heb voor alle leden van het gezin een verhuisdoos met een enorme sticker 'bewaardoos Joanna', waar ik allerlei zaken in bewaar die ik echt nog wil hebben als ik 80 ben. Inmiddels ben ik al aan de 3e doos toe, maar dat geeft niets. Mijn man heeft er maar 1. Er zitten dingen in als: de trouwhandschoenen van mijn moeder, mijn eerste schoentjes, mijn afgekauwde bijtring, door mijn oma gehaakte kleedjes, een paar (markante; ik moest een keuze maken) schoolagenda's dichtgeplakt met Doe Maar plaatjes en hartjes om Ernst Jansz (*zucht*, hahaha), een mooi klein koffertje waar ik de allerallerbelangrijkste post in stop (overlijdenskaart van mijn moeder, mijn eigen geboortekaartje en dat van ons kindje, een briefwisseling met mijn oma terwijl ik een jaar in de VS verbleef), rapporten van school van vroeger, een paar van mijn eigen kindertekeningen, etc.). In de doos van ons kindje zit bijvoorbeeld het eerste rompertje dat hij ooit aan had, zijn lievelingsbabydoekje, zijn eerste speentje (lief!), zijn allerallereerste werkje op de peuterspeelzaal (natuurlijk flink ingepakt in diverse showtassenen plat op de bodem (voor de overige werkjes heb ik overigens zo'n tekenmap gekocht; werkt prima). Ook zit in de doos een paar van zijn geboortekaartjes en het kaarsje met het cijfer '1' dat op zijn eerste verjaardagstaart zat. Heel leuk! Als hij later het huis uitgaat, wordt het nog ruzie. Enerzijds is het gemakkelijk en kan ik zó de doos met een mooi verhaal meegeven. Maar voorlopig moet ik er niet aan denken om zijn doos af te staan, zelfs niet aan hemzelf! Hahahaha (móéders!)....
Bruikbare dingen zitten daar natuurlijk niet in. Door mijn oma gehaakte kerstboomversieringen zitten gewoon in een mooi doosje bij mijn kerstspullen; die gebruik ik immers elk jaar. En mijn melktandjes staan in een zilveren doosje gewoon in de vitrinekast. Die stop ik natuurlijk niet in die doos. Maar al die dingen 'die je niet kwijt wilt, maar waarvan je ook niet weet waarmee je er naar toe moet', komt in onze persoonlijke doos. Die staat aan alle kanten bestickerd vooraan op zolder, zodat we er (1) gemakkelijk iets in kunnen stoppen, maar zeker ook (2) omdat het dan uitnodigt om er eens een kijkje in te nemen. Die kleine van 3 is dol op 'mamma's bewaardoos'. Juist omdat mijn moeder is overleden en er zoveel kleine herinneringsdingen in zitten van 'oma Gerda', en 'van toen pappa en mamma nog een kindje waren', vindt hij het geweldig! En ik ook natuurlijk!
Joanna
Geen opmerkingen:
Een reactie posten